Տանել չեմ կարողանում «օդանավակայան» և «մարտահրավեր» բառերը հայի օգտագործմամբ, նույն չափով, ինչ անխնամ մեքենայի վարորդին՝ ծխող, բջջայինը ականջին, անթրաշ, մտքերը՝ չգիտեմ որտեղ, բոլորը մեկում. ա՛յ քեզ մեր երկրում վխտացող-բազմացող մարտահրավեր… Ես՝ հեծանվով, Դավիթ Բլեյանն ու հազարավոր սեբաստացիները՝ սրանց մեջ, ամեն օր, քաղաքի բոլոր ծայրերից, ոտքով-քայլքով-հեծանվով, ավտոբուս-մեքենայով, կրթահամալիրի Բանգլադեշում, կրթահամալիրի դպրոցներով ու ուսումնական ճամփորդություններով անհամար…