«Ես ավելի շատ կարեկցող եմ, ես բարի չեմ, կարեկցելը հատուկ է մեծ ընտանիքի զավակին, մենք ինը երեխա ենք եղել։ Ես ինձ թույլ չեմ տալիս բարություն, եթե գործը թելադրում է խստություն, ապա այն բարությամբ չի կարելի տանուլ տալ։ Եթե ես լինելի բարի, շատ մատչելի, չէր կայանա վերջին հինգ տարվա գործունեությունս Երևանում»,- իր խոսքում նշում է Վանո Սիրադեղյանը․․․
Լուսաբանումը՝ հասարակագիտական լաբորատորիայի բլոգում։
Էջի լուսանկարը՝ Արթենի Ջանիկյանի