Բայց երբ մարդ, ապրելով ժողովրդի մեջ, նրա ուրախության հետ ուրախանում է, նրա տրտմությամբ տրտմում, և այս զգացմունքները նա կարողանում է փոքր ի շատե պատկերացնել, այդ էլ, արդարև մեծ բավականություն է։
Գաբրիել Սունդուկյան
Մարդկության ատամների կրճտոցի այս դարում, որքան հրաշալի նվեր էր այն ջերմ եղբայրական համերաշխությանը, որով ռուսը, վրացին, հայը գալիս էր սրտաբուխ, անկեղծ հարգանք մատուցանելու օրվա հերոսին...
Լեո