Հասանք ձյուներ, քայլում ենք սարն ի վեր՝ձյան միջով, ամպերը գոռում են, ձյունախառն անձրևը մի կողմից, որոտ, կայծակ, բայց մենք համառորեն շարունակում ենքք այլել առաջ: Բայց չէ, կայծակն ու ամպերի ոռնոցը կանգնեցրեց մեզ, անձրևախառը ձյունը վերածվեց կարկուտի, որի հարվածների տակ հետ գնացինք…
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք Վարդան Կարապետյանի բլոգում: