• Հայերեն
  • English
  • Français
  • Georgian
  • Русский
  • Español
  • Deutsch
  • فارسی
  • Türkçe
  • Italiano

Երևանյան օրերի խրոնիկա գիր է…

Ես աչքերս բացել եմ իմ ավագ՝ 25-ամյա քույր Նեկտարի գրկում։ Օրորոցի մոտ չեմ կարող չհիշել հոգատար Էմմա քույրիկիս… Ես իմ քույրերի, Ռոզալիա ավագ հարսի, եղբայրներ Էդվարդի, Գագիկի, հորեղբոր տղաներ Մարսելի, Լևոնի, Արաքս մայրիկի, հորաքույր Ռոզիկի, իմ հորաքրոջ հարս Թերեզի, հորեղբոր հարս ուկրաինուհի Ռայայի, բիձա Գեորգիի հարս Սիրանույշի (ո՞ւմ մոռացա... կներեք) պահածն եմ, խնամածը, մեծացրածը և երբեք սա չեմ մոռանա. հավաքական մայր-հայր-եղբայր-քրոջ՝ մեծ հոգատարության ուսուցման նախագիծ եմ ես…

Կրթահամալիրի տնօրենի մարտի 20-ի օրագիրը։

Լուսանկարը՝ Լիլիթ Առաքելյանի։