Ես, որքան էլ շտապեմ, մեծ քույրիկ Նեկտարից ժառանգած (ես էլ, պարզվում է, նմանակն եմ իմ հոր, քույր-եղբայրների, «միայն թե ոչ մոր՝ կավելացնի իմ օրագրի ուշադիր ընթերցողը)՝ լվացարանի տակի մոռացած-հետոյի թողած աման-չամանը չեմ հանդուրժում… Պատկեր՝ բոլորը հագած-կապած քրոջս են սպասում, իսկ Նեկտարը ցուցադրաբար, մինչև վերջին աման-չամանը, լվացարանը չպսպղացնի, դուրս չի գալիս…
Կրթահամալիրի տնօրենի մարտի 22-ի օրագիրը։
Լուսանկարը՝ Արմինե Թոփչյանի։