Ողջույն, կարոտել էի քեզ: Այս մի քանի օրերի ընթացքում էնքան բան եղավ, որ չգիտեմ էլ հիմա որ գրում եմ, ինչի մասին եմ գրելու: Ամեն դեպքում սկսում եմ ու ուզում եմ սկզբում պատմել վերջին դասից: Մոտավորապես մեկ ամսվա աշխատանքներից հետո, կարծում եմ, վերջին դասը հաջողված էր: Հիմա, երբ հիշում եմ նախապատրաստական աշխտանքները, ծիծաղս էլ է գալիս: Այդ օրերի ընթացքում <Ջառման> շատ օգնեց: Ուրախ եմ, որ գոնե
Մայիսի 24-ին առավոտյան միասնական պարապմունքի երգ ու պարից հետո 12-րդցիները խմբերով այցելեցին կրթահամալիրի կրտսեր դպրոցներ, փոքրիկներին նվիրեցին հեծանիվներ, սքեյթներ: Մանկության գիրկն ընկնելուց հետո վերդառնալով Մայր դպրոց ժամը12:00-ին սկսվեց վերջին դասը:
Եվ ահա իրենք կենտրոնում են, գեղեցիկ, նուրբ, քնքուշ օրիորդիկներ ու պատանիներ, հուզված, շնորհակալ, լացակումած, ժպտերես...
Երգեցին, պարեցին, էլի պարեցին, պտտվեցին ու Նազանի պարեցին, շուրջպարից անցան գնչուականի, մի լավ շշմեցրին ու արբեցրին:
2012թ. մայիսի 25, ժամը 10:00 -12.00
Մարմարյա սրահ
Տոնախմբություն «Ջան, ջան, ջանեջան»
Վարում են`
• շրջանավարտներ Շուշան Բլեյանը, Վահե Եզիկյանը
• կրտսեր դպրոցի սովորողներ Շուշան Ալեքսանյանը, Վահե Սարգսյան
Մենք՝ 12-րդ դասարանի սովորողների մի խմբով որոշել ենք մի քիչ երկարացնել մեր վերջին դասը՝ վերածելով մտերմիկ հանդիպման:
Դրա համար ավագ դպրոցում դասավանդող բոլոր ուսուցիչներին վաղը՝ Մայիսի 24-ին ժամը 17:00 հրավիրում ենք Մարմարյա սրահ, որտեղ, հուսանք ոչ վերջին անգամ, շատ ջերմ կզրուցենք և կմատուցենք մեր անակնկալները՝ որպես կրթահամալիրի շրջանավարտներ:
