همه بزرگسالان می توانند بگویند که شر وجود ندارد. من با آن موافقم، زیرا چیزی خلاف آن را ثابت نشده است. وحشت از شر یکی از قسمت های تخیل انسان است که اگر انسان ضعیف ذهنی باشد می تواند بر او حکومت کند، مثلاً بچه هایی که هنوز چیز زیادی از دنیا نمی دانند، به آنچه می بینند و می شنوند ایمان دارند. ایول ها قهرمانان خیالی هستند که افراد بسته به موقعیت در سرشان اختراع می کنند.
وقتی بچه بودم از تاریکی می ترسیدم، وقتی می خوابیدم چند هیولا روی دیوارها می دیدم، بله، قطعاً در هر خانه ای یک صندلی است که روی آن لباس می گذاریم (نه نگو، باور نمی کنم. ) همان صندلی در تاریکی بد شد، بزرگ، هیولا. زمانی می رسد که بزرگ می شوید، متوجه می شوید که هیولاهای روی دیوار واقعاً هیولا نبودند، حتی صندلی با لباس که بیشتر نزدیک تخت قرار می گیرد، واقعاً یک هیولا نیست. برای رهایی از ترس باید بجنگید، وسایلی پیدا کنید، سعی کنید بر آنها غلبه کنید، یک راه آسان وجود دارد. فقط باید با کمکی که به دیگران می کنید تبعیض آمیزتر باشید.
من تا 7 سال از تاریکی نمی ترسم، عادت عجیبی دارم. من وقتی به اتاقی در خانه می روم چراغ را روشن نمی کنم، بنابراین سعی کردم بر ترسم غلبه کنم و بگویم که کار کرده است. پس اگر ترسی دارید، نباید از آن فرار کنید، باید آن را حل کنید.
الن کاراپتیان
