Ջուխտակ վանք հասանք կեսօրից հետո մի քիչ ցեխոտված, մի լավ հիացած, նկարվեցինք, զմայլվեցինք, բուռ-բուռ ջուր խմեցինք Մկնատամի անուշահամ աղբյուրից՝ հավատալով, որ մեզ համար մեծ բարեբախտություն է էսպիսի աղբրից ջուր խմելը, էսքան մաքուր օդ շնչելն ու վիթխարի ծառերի ստվերով քայլելը:
Նյութը՝ Ելիզավետա Աղաջանյանի
