Ուսումնական Վայոց ձոր

Presenta Suzanna Danielyán

Copertura di Suzanna Danielyan

Լուսաբանումը՝ Սյուզաննա Դանիելյանի

Լուսաբանում է Սմբատ Պետրոսյանը։

Տեսանյութը՝ Վարդուհի Հայրյանի։

Լուսաբանում է Սմբատ Պետրոսյանը։

Ներկայացնում է Ջուլի Սիմոնյանը։

Սմբատ Պետրոսյանը ներկայացնում է արատեսյան երկօրյա այցի մանրամասները, արվածը,

Լուսաբանում է Սմբատ Պետրոսյանը.

Հաղորդում է Սմբատ Պետրոսյանը:

Լուսանկարը՝ Սմբատ Պետրոսյանի

Արատեսի Դպրական կենտրոնն ավելի ու ավելի բարեկարգ է դառնում. լուսաբանում է Սմբատ Պետրոսյանը:

Արատեսյան ճամփորդության մասին է պատմում Միջին դպրոցի սովորող Մարկ Միկաիլը․

Լուսաբանում է Սմբատ Պետրոսյանը։

Հաղորդում է Սմբատ Պետրոսյանը․

Ներկայացնում է Քնարիկ Ներսիսյանը․ Արատեսի դպրական կենտրոնը, կենտրոնի նյութական միջավայրի զարգացումը, առկա ութ շինությունները։ Ամբողջականը՝

Վայոց Ձոր մարզի Արենի գյուղում Սիմոնյան ընտանիքի նախաձեռնությամբ է հիմնադրվել Արենիի գինու գործարանը, ուր այցելեցինք մենք մեր ճամփորդության առաջին օրը: ԱՐՏբզզանի եթերում Գայանե Սիմոնյանն է՝ գործարանի մասին իր պատմությունով:

Համակարգումը՝ Անահիտ Մելքոնյանի

Նելլի Գեղամյանի ճամփորդապատումը արատեսյան ճամփորդության մասին։

Հաշվետու է Ստելլա Մնացականյանը։

Արատես մեկնելու ճանապարհն է նկարագրում 6-րդ դասարանցի սովորող Մարի Մադոյանը:

Լուսանկարը՝ Սմբատ Պետրոսյանի

• Արատեսյան ճամփորդության մասին պատմում է 10-րդ դասարանի սովորող Ռաիսա Ասլիկյանը:

Ներկայացնում է Ջուլի Սիմոնյանը․

«Ձմեռային ճաբարն Արատեսում» նախագծի շրջանակներում Ավագ դպրոցի 14 հոգանոց խումբը փետրվարի 1-3-ը եղավ «Արատես» դպրական կենտրոնում: Այս օրերի մասին պատմող առաջին նկարաշարը կարող եք տեսնել այստեղ:

Ճամփորդական պատումը և նկարաշարը՝ 10-րդ դասարանի սովորող Նանոր Հովհաննիսյանի։

Ամփոփում է Քրիստինե Շահբազյանը՝ ներկայացնելով մասնակից դասավանդողների, սովորողների նյութերը։ Հիշեցնենք, որ 

«Ձնագնդի խաղալուց հետո բոլորս էլ ուրախ էինք, չնայած ձյունը թրջել էր մեզ մինչև ոսկորներս, ու մենք պետք է նստեինք վառարանի մոտ՝ տաքանալու։ Իսկ դրա հետ արդեն բացվում էին թեժ խոսակցություններն ու քննարկումները»։ Գրում է 

Վերջին գիշերը, երբ արդեն սովորականի պես վառարանի շուրջ տաքանում ու զրուցում էինք, շատ անսպասելի մի բան եղավ: Մենք, որ կարծում էինք, որ բացի մեզնից ոչ ոք էլ չի ապրում գյուղում՝ սխալվել էինք: Երևի, թե այս տնակի շատ հին բնակիչը ուզեցավ ծանոթանալ մեզ հետ և հասկանալ, թե ով է եկել ու խանգարել նրա հանգիստը: Նրա մտնելուն պես մեր փոքրիկ տնակը լցվեց բարձր բղավոցներով: Իսկ ո՞վ էր այդ հյուրը՝ փոքրիկ մուկիկ

Վերջում ուզում եմ ասել, որ մեր ձմեռները, թեյերը, մեր կյանքերը միշտ տաք են, երբ մեր կողքին մարդիկ են, որոնք պետք է մեր կողքին լինեն, որոնք մեզ սիրում են, հավատում են մեզ։ Մեր ձմեռներում միշտ մարդիկ են պետք, ովքեր մեզ հետ ճանապարհ են կիսում, ինչ-որ բանի սպասում են կիսում, կիսում են ճանապարհին մնացած վերջին բլիթը, ովքեր մեր մտքերն ու զգացմունքներն են կիսում։ Մենք իրար տաք ձմեռներ ենք պարտք։

Ներկայացնում է Անուշ Թորոսյանը․

Հյուսիսային դպրոցի  4-րդ և 5-րդ դասարանցիները  հունվարի 24-26-ը Արատեսում էին։  Առավոտյան նախավարժանք, ձմեռային խաղեր,  քայլք Արատեսով, զրույցներ, ընթերցումներ վառարանի շուրջ…

Մարթա Ասատրյանի պատումը՝ բլոգում․