მომწონს სასწავლო კომპლექსში თვითმმართველობის, ურთიერთდახმარების და სოლიდარობის რეჟიმი, რომელიც უზრუნველყოფს ნებისმიერ რაოდენობის ვიზიტორთა მიღებას-გაცილებას, სასწავლო კოფმპლექსის ნორმალური ფუნქციონირების დარღვევის გარეშე. მოსწავლეების და მასწავლებლების დაკისრების გარეშე, ფორმალობის გარეშე... სიხარულით და პატივისცემით ვღებულობთ და ვაცილებთ როგორც ჩვენი საქმე, როგორც ჩვენი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი.
მსოფლიო ბანკის სომხეთის ოფისის ახალი (2014წ. სექტემბრიდან) ხელმძღვანელი ქალბატონი ლორა ბეილის, ოფისის ხელმძღვანელი ალექსანდრ ჰოვჰანისიანის, სასწავლო პროგრამების კურატორი ანუშ შაჰვერდიანის 90 წუთიანი ვიზიტი სასწავლო კომპლესში...ხალხი არა მარტო საერთაშორისო ბანკში, არამედ სომხეთშიც, ერევანშიც, განათლების სამინისტროშიც, ერევნის მერიაში, მალათია-სებასტია მუნიციპალიტეტში არ იციან რა არის სასწავლო კომპლექსი. რაცეზ ბევრს ლაპარაკობენ, ჯერ კიოდევ გარანტია არ არის რომ იცნობ არსი, შინაარსის-ორგანიზატურობია წარმოდგენისთვის...ასეთი ვიზიტები აძლევენ ასეთ შესაძლებლობას რომ გაიცნო. ჩვენთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია საერთაშორისო ბანკის მზგავსი ვიზიტი, პარტნიორი-ინვესტორის პერსპექტივა.
გამოგვივიდა, მე კმაყოფილი ვარ. ესეთი ვიზიტები ჩემთვის მნიშვნელოვანია, საქმიანობის შესწავლისთვის, განხილვისთვის რა გვაქვს. მადლობელი ვარ ყველასგან, ვინც მიიღო მონაწილეობა. გააკეთა შთამბეჭდავი ამ მნიშვნელოვან ჯგუფის ურთიერთობა ჩვენ საავტორო პედაგოგიკის ორგანიზირევბაში, 90 წუთიანი ჩართვა ჩვენი სასწავლო გარემოში. რა თქმა უნდა, დღეს ჩვენ შეგვიძლია ვთქვათ სასწავლო კომპლექსი რვა სკოლებით, 65 ზოგადსაგანმანათლებლო კლასებით, 18 კლუბით, 15 სასწავლო ცენტრით, ერთი სასწავლო განსაკუთრებული სამყაროა. როგორ უნდა აარჩიო მოკლე შინაარსის პროცესი? რომ სტუმრებისთვის გახდეს გაცნობა სასწავლო კომპლექსთან სრულ-რეალურ-მიმზიდველი, ჩვენს მიერ განხორციელებელი პედაგოგიკა... ხო არ იქნება ცალ ცალკე ვიზიტები სკოლებში... ყოჩაღ, სებასტელებო, დღევანდელი დღის სოლიდარობის და ერთიანობისთვის.
ფინანსური და ორგანიზაციული სირთულეები, რომ ჰქონია, აქვს, და სამწუხაროდ ექნება სასწავლო კომპლექსის თითოეული თანამშრომელი, როგორც სომხეთის მოქალაქე და სამთავრობო ორგანიზაციის საგანმანათლებლო დაწესებულების მუშაკი, ჩვენი მოსწავლეების ოჯახების დიდი ნაწილი (ჩვენ ვყოფილვართ, ჩვეულებრივი ადამიანი, რომელიც პირდაპირ დამოკიდებულია სომხეთის ეკონომიკური მდგომარეობისგან) კისრულობს, ჯერ იკისრებს მოლოდინ სირთულეებს, იგივე მდგომარეობაშია სებასტელების დიდი სახლი: სასწავლო კომპლექსი... და მე, როგორც პასუხისმგებელი-დამფუძნებელი და აღმასრულებელი დირექტორი, ზედმეტი ძალისხმევა უნდა გამოვიყენო, ახალი გადაწყვეტილებები, მიდგომები წარმოვადგინო სასწავლო კომპლექსის პრობლემები პოპულარიზაციის-დააკონკრეტების-სამისამართოდ წარდგენისთვის, მატერიალურ-პროფესიონალური მხარდაჭერის მოცულობის და ხარისხის გაზრდისთვის. აი რატომ 16 დეკემბერს კონცერტი-გამოფენა-სასწავლო პროექტების გამოფენა-გაყიდვა განსაკუთრებით მნიშვნელობას ღებულობს, ძირითადად, სასწავლო პროექტების გამოფენა-გაყიდვაზე ჩვენთაგანის წარდგენით. დეწყება 16 დეკემბერსაა, საპატიო ასეთი ტრიბუნაზე, საკონცერტო-სადღესასწაულო გარემოში, მძინარ ქალაქში საზოგადოებრივი აჟიოტაჟის გაღვიძებისთვის... შემოქმედებითობა და მობირურობა პიროვნების გამოვლინეობის ყველაზედამზოგველი (ხელმისაწვდომი) და თანამედროვე ფეხები არიან, ჩვენი ხელები, ჩვენი წარმატების საფუძვლები, სასწავლო პროექტები კი შემოქმედებითი-მობილური სასწავლო სამუშაოს მოსწავლის და მასწავლებელის პიროვნების წარდგენის სშესაფერისი, თავად სავალდებულო ფორმა. არაფერი ხელოვნური უაზრო ფორმალურიანობა, მაქსიმალურად ცოცხალი, პიროვნების შიგნიდან გამოსული რეალური ცხოვრება თავის პრობლემებით და გადაწყვეტილებებით. მობრძანდით, 16 დეკემბერს ჩვენი წარმატება დააკმაყოფილეთ, სებასტელებო ყველა ასაკის, სადაც ხართ ახლა.
გუშინ მე და ნარა ნიკოღოსიანი მონაწილეობა მივიღეთ ჩვენ მასწავლებელთა, ახალგაზრდულ და ბავშვთა ანსამბლების შეერთებულ მეცადინეობაზე, აი, კონსოლიდაციაის ნათელყოფი მაგალითი... სიხარულით გავიგე, რომ არმან გრიგორიანი და გამოფენის ყველა პასუხისმგებლები ემზადებიან კამერულ მუსიკალურ დარბაზში გამოფენა უფრო ადრე 9 დეკემბერს გახსნან, რა თქმა უნდა. განსაკუთრებით, რომ 9 დეკემბერს ჩვენი მაესტრო ჰარუთიუნ თოფიკიანის ერევნის კამერული გუნდი სომხური და რუსული სასულიერო სიმღერების შესრულებით გამოვა გამოფენის დარბაზში: კომიტასის სახელობის კამერული მუსიკალური დარბაზში. მე ვნახე, თუ როგორ მუშაობდა გრიგორ ხაჩატრიანი გვიან საღამომდე კონცერტ-გამოფენის-წარდგენის პლაკატებზე და მოწვევებზე.
დედა სკოლის შესასვლელის მარჯვენა მხარეს, დერეფანის შემდეგ რობოტების ტექნოლოგიური შემოქმედებითი გაფართოებული სამყაროა. გუშინ მე დღის ბოლოს შევხდი გნელ ჰარუთუნიანს 16:00-დან 17:00 საათების შორის და ჩვენი სკოლის კურსდამთავრებუილ, ერევნის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფიზიკის ფაკულტეტის 3-ე კურსის სტუდენტს თადევოს მარკოსიანს, ვინც მუშაობა დაიწყო მედია ცენტრში დიდი ჯგუფი მოსწავლეებთან ერთად... რა შემოქმედებითი გარემო... ყოჩაღ. მერე, მარმარილოს დარბაზთან სამზარეულო-კითხვის დარბაზში მარის, ნონას, და ერთი ჯგუფი მკითხველ-ორგანიზატორებთან ერთად ვსაუბრობდით მედიათეკის და ბიბლიოთეკის მკითხველების განხილვის პრობლემები. ზუსტად დრო არის, ყოჩაღ...
დედა სკოლის მარცხენა მხარეს, დერეფანის შემდეგ მუსიკალურ ცენტრში რა ცხზოვრება იყო... სხვა სომხეთი... გერმანელი ფორტეპიანოს ამბავი, ლილით არაქელიანის პირველი შესრულება ჩემზე ძალიან იმოქმედა…
მთელ, 6.45 ბინაში დავით ბლეიანის ხმაა.
-მამა...
თითქოს ძილშია, არა. მე ვეფერები-ვეხუტები-მომყავს, კვლავ უნდა კედლის საათიდან გაიგოს რომელი საათია. იგებს და ჩვენი დღე იწყება.
- მამა, მამა შენ ჩემი ბაბუა ხარ...
მართალია, მართალი, არა მარტო ბაბუა, ბებიაც, დედაც, ძმაც, მეგობარიც...
- მე მოგიყვანე...
იცინის გამორჩეული და ეშმაკურად...
- აშოტ პაპა (სომას და არევიკასგან მოვიდა, ჩემგან ძალიან შორს... მე სად, პაპა სად... სიუზი მარგარიან ეხლა გააგრძელებს...) შენ ჩემი პაპა ხარ... ბატონო ბლეიან, წამიყვანე დიდი ყვითელი ბურთიდ ვიბანავო...
ბანაობს, ბანაობს...
დავითა ალბათ სიამოვნებს იმის გამო, რომ პაპა-მამა, ბატონო-ტიარ იგივე ადამიანშია...
- მამა მე ცელქი ბიჭი ვარ თუ ჭკვიანი...?
– ჭკვიანი, ჩემი ყველაზე ჭკვიანი ბიჭი, ცელქი შუშანაა (იცინის).
– სონულიკა შუშანაზე ცელქია? მეც არმენაზე ცელქი ვარ...
არმინე ეძახის.
- დავით, იცი ფენი სად არის?
- კი ვიცი დაიკარგა...
- მამა მინდა ქურთუკი ჩავიცვა...
- გვაგვიანდება...
